Leiderschap

Susan Rice: van vertrouweling van Obama naar rechterhand van Joe Biden?

Het lijstje met namen voor de positie van Vice President van Joe Biden is de afgelopen tijd al vaker voorbij gekomen. Er staan nogal wat vrouwen op: sommige al langere tijd actief in het Congres, als burgemeester of als belangrijke stem binnen de Democratische Partij.

Vandaag voegen we daar een oud gediende van de Obama regering aan toe: Susan Rice.

Susan Rice begon tijdens de 1e termijn van President Obama als ambassadeur bij de VN. Daar werd ze opgevolgd door Samantha Power toen Obama haar in 2013 de positie van National Security Adviser aanbood. Met Susan Rice hebben we dus een vrouw met een enorme staat van dienst, iemand die 8 jaar lang heeft samengewerkt met Joe Biden en het klappen van de zweep kent als geen ander.

Wie is Susan Rice, en wat onderscheid haar van de andere vrouwen? En maakt ze echt kans?

Wat neemt Susan Rice mee aan ervaring?

Susan Rice (1964) heeft voordat ze een belangrijk adviseur voor President Obama werd al een enorme track record opgebouwd. Zo was ze de jongste assistent Secretary of State ooit tijdens de Clinton regering. Hier was ze een protegé van Madeleine Albright en richtte ze zich volledig op Afrika en samenwerking met Afrikaanse landen.

I think she is one of the smartest people I’ve ever met. She has this peripheral vision. She is very straight about things. She doesn’t couch her words in any ifs and buts.

Madeleine Albright

Nadat ze de Clinton regering verliet was ze jarenlang een Senior Fellow bij het gerenommeerde Brookings Institution, een progressieve denktank in DC. Hier deed ze onderzoek naar Amerikaans buitenlands beleid, bedreigingen rondom veiligheidsvraagstukken, de rol van zwakke staten en de ondermijnende rol van armoede.

Het was dus best opmerkelijk dat bij de voorverkiezingen van de Democraten in 2008 zij niet koos voor Hillary Clinton maar voor Barack Obama. Ze kwam immers uit de stal van de regering Clinton, was heel goed ingevoerd in de Clinton kringen en liep dus eigenlijk over naar het andere kamp. Doorgaans een beslissing die in Clinton kringen je niet in dank wordt afgenomen. De reden hiervoor? Obama was fel tegen de oorlog in Irak.

Een on-diplomatieke diplomaat

Susan Rice staat niet bekend om haar voorzichtige uitspraken, haar diplomatieke houding of haar indirectheid. Sterker nog, ze stond als een van de top adviseurs van Barack Obama juist bekend om haar directe en soms lompe wijze van communiceren. Verfrissend voor de een, storend voor de ander.

I am a direct person… With me, what you see is what you get. I’m not going to lie to you, I’m not going to scam you, if I say we’ll do something, we’ll do it.

Susan Rice

Haar plan was om minister van Buitenlandse Zaken te worden, en dus de opvolger van Hillary Clinton. Daarvoor had ze ook de juiste papieren. Van Stanford, naar Rhodes Scholar, een promotie bij Oxford, assistent Secretary of State en ambassadeur. Wat kon haar nog tegenhouden?

Het werd een zondag marathon met uitzendingen over de aanval op Benghazi waarbij ze in plaats van Hillary Clinton plaatsnam. En daar met onjuiste en onvolledige informatie een verkeerd beeld neerzette van wat er precies gebeurde in Libië. Dat werd het begin van het einde van haar poging om minister te worden. De Republikeinen roken bloed en lieten weten dat een instemming met haar voordracht onbespreekbaar was. Niet alleen Hillary Clinton raakte zo beschadigd in deze, ook Susan Rice moest een hoge prijs betalen.

“The combination — being a confident black woman who is not seeking permission or affirmation from others  I now suspect accounts for why I inadvertently intimidate some people, especially certain men.

Susan Rice

Een pitbull als het moet, loyaal altijd

Maar Obama liet haar niet vallen en zo werd ze in 2013 zijn nationaal veiligheidsadviseur. Een positie die minder prominent klinkt dan minister van Buitenlandse Zaken, maar wel een waar ze op het internationale toneel heel veel voor elkaar kreeg. Ze werkte aan de Iran Deal, de normalisering van de relatie met Cuba en het Parijs Klimaatakkoord.

En juist in deze rol hebben we ook kunnen zien dat Rice niet afwacht tot ze een uitnodiging krijgt om deel te nemen aan het gesprek. Ze zorgt er wel voor dat mensen niet om haar heen kunnen.

Haar eigen stijl van optreden, getting the job done en haar loyaliteit richting haar team, het Witte Huis en de belangen van de VS staan altijd bovenaan.

Running Mate?

Ze tikt natuurlijk heel veel boxen af op het lijstje van Joe Biden. Ze is vrouw, Afro-Amerikaans, met een uitgesproken mening, weet zich staande te houden onder grote druk, heeft veel internationale ervaring en kent de klappen van de zweep in Washington. Voor Joe Biden heeft ze meerwaarde als pitbull die los kan gaan tegen Trump en Pence. Want de afbreuk van Tump en zijn regering aan de erfenis van Barack Obama is persoonlijk voor haar. In tegenstelling tot de andere kandidaten is er voor haar dus een groter belang in het geheel: net als Joe Biden is haar werk verweven met Obama en zijn nalatenschap voor de Amerikaanse samenleving.

Kortom; in de spotlight naast haar goede vriend Joe Biden op het ticket van de Democraten is het vooruitzicht voor ons een hele dynamische. Met Susan Rice kan er vuurwerk komen, en kan Joe Biden misschien nog meer dan bij andere kandidaten zijn verbindende leiderschap etaleren.

Waar ze minder op scoort is haar verbindende, verzoenende rol. Die zie je bij andere kandidaten nu meer naar voren komen rondom de protesten en sociale onrust in de VS.

Deze week zei ze dat ze “humbled and honored” was dat ze op het lijstje staat van Joe Biden. Tot begin augustus zitten we nog in spanning over de naam, maar ook voor Susan Rice zijn de kansen bijzonder hoog.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s