Wat hebben de burgemeesters van Atlanta, San Francisco, Seattle of Washington met elkaar gemeen? In de afgelopen weken van sociale onrust, massa protesten tegen racisme en politie geweld waren zij als vrouwelijke burgemeesters een belangrijk gezicht naar buiten en de stem van redelijkheid. Vandaag deel 1 over Keisha Lance Bottoms.
Atlanta, een stad met een blauw hart
Atlanta is een bijzondere stad in de verder van oudsher conservatieve staat Georgia. Want het was in 2018 opeens een hele spannende race bij het gouverneurschap toen Stacey Abrams als Democrate het opname tegenover de Republikein Bian Kemp. Ze verloor nipt. Maar de stad Atlanta is een zeer progressief bolwerk binnen de staat en de uitslagen van de afgelopen verkiezingen laten dan ook al jaren dezelfde trend zien: in de county van Fulon waar de stad onder valt is het altijd blauw. En kiest men voor Democratische kandidaten. De stad heeft met ruim 500.000 inwoners en een regio van 6 miljoen inwoners een belangrijke spil functie in de staat. Daarnaast kent de stad een zeer diverse samenstelling van inwoners en etniciteit waarbij Afro-Amerikaans het meest voorkomende is. Gevolgd door blanke Amerikanen maar ook latino’s en Aziatische Amerikanen.
Ik schreef al eerder over de moeilijkheden rondom het stemmen in deze staat. Ook afgelopen week waren er bij de speciale verkiezingen opnieuw veel onregelmatigheden. Urenlange rijen, en naar nu blijkt een record voter turnout. Meer nog dan in 2008. Dat belooft wat voor de verkiezingen van november.
Keisha Lance Bottoms
De burgemeester van Atlanta is een Democrate. En ook zij werd opeens in de spotlight gegooid door de massale protesten na de dood van George Floyd. In haar stad waren er niet alleen bijeenkomsten als protest, het liep ook uit de hand op straat. Met plunderingen en vernielingen.
Stond ze al op het lijstje van Joe Biden als mogelijke running mate, het is interessant om te kijken wie ze is en wat haar leiderschap de stad biedt.
Ze was rechter en gemeenteraadslid in Atlanta voordat ze burgemeester werd. Ze is moeder van 4 kinderen en weet haar rol als burgemeester een hele persoonlijke invulling te geven. Ze gaat openlijk in tegen het beleid van de Trump Administration, ze vangt vluchtelingen op in de stad en heeft een Office of Equity, Diversity and Inclusion opgericht in de stad.
Nu in tijden van sociale onrust door de Corona crisis en de protesten tegen racisme en politie geweld geeft ze veel interviews en is ze heel zichtbaar. Zo is ze openhartig over de moeilijke keuzes in haar stad en wat dit ook voor haar persoonlijk en haar gezin met zich mee brengt.
Ze heeft bij de protesten en de daarop volgende plunderingen en vernielingen in de stad een stevig en heel persoonlijk pleidooi gehouden richting haar eigen inwoners. Jubelende krantenkoppen, diverse opinie artikelen over haar leiderschap, haar eerlijkheid en bovenal haar verbindende rol.
This is not the legacy of civil rights in America. This is chaos and we’re buying into it. This won’t change anything. We’re no longer talking about the murder of an innocent man. We’re talking about how you’re burning police cars on the streets of Atlanta, Georgia. Go home.
If you want change in America, go and register to vote. Show up at the polls on June 9. Do it in November. That is the change we need in this country. You are disgracing our city; you are disgracing the life of George Floyd and every other person who has been killed in this country. We are better than this. We’re better than this as a city. We are better than this as a country. Go home. Go home.”
Keisha Lance Bottoms
Waardoor ze ook opviel was haar persoonlijke boodschap over haar zoon van 18. Ook tegen hem zei ze namelijk dat ze als burgemeester hem niet kon beschermen tegen geweld. En dat hij dus binnen moest blijven in de tijden van onrust. Die boodschap is voor veel moeders en vaders herkenbaar in de Afro-Amerikaanse gemeenschap. Maar zij geeft hier ook een podium aan, juist vanwege haar positie als burgemeester.
Burgemeesterschap centraal in publiek debat
Anders dan in Nederland kennen ze in de Verenigde Staten wel gekozen burgemeesters. Dat betekent ook dat de rol van burgemeester in een ander daglicht staat. Een burgemeester heeft in de Amerikaanse stad een andere positie dan in een Nederlandse stad. Ten eerste omdat hij of zij onafhankelijk van het gemeentebestuur is gekozen, ten tweede omdat er veel bevoegdheden zijn die door een direct mandaat onder de burgemeester vallen. Een burgemeester kan sneller handelen dan de federale overheid, en weet ook sneller de publieke opinie en vertrouwen van inwoners voor zich te winnen.
Benjamin Barber schreef er een heel goed boek over “If Mayors Ruled the World“. En wat je nu ziet gebeuren in de verschillende Amerikaanse steden is dat de burgemeester het boegbeeld is, en dat er ook landelijk gesprekken plaatsvinden tussen de burgemeesters over de aanpak van sociaal onrust en de grote maatschappelijke discussie die hier aan ten grondslag ligt. Die gesprekken worden ook landelijk en live uitgezonden op de televisie waardoor het nationale podium ook aan de burgemeester wordt gegeven. Ook Joe Biden springt hier op in door de burgemeesters een duidelijke en prominente rol in het gesprek te geven.
Zoals Barber al schreef gebeurt het tegenwoordig allemaal in de stad, en zijn het de burgemeesters die leiderschap moeten tonen om de uitdagingen van deze eeuw het hoofd te bieden.
American Storytelling 