De laatste 4 weken worden we elke dag overspoeld met breaking news items over de Trump Administration. Ik zie een Amerika dat ik nog niet eerder heb gezien, het lijkt alsof de verkiezingen iets hebben blootgelegd wat niet meer ondergestopt kan worden in ander nieuws.
Ik probeer zo veel mogelijk verschillende nieuwszenders en journalisten te volgen om een duidelijk beeld te krijgen van wat er in Washington gebeurd, hoe er op gereageerd wordt en wat de consequenties zijn. In dit alles wordt er echter een ding niet, of in mijn ogen onvoldoende belicht, en dat is hoe de Amerikaanse bevolking hier tegenaan kijkt.
We vinden er met z’n allen allemaal iets van, maar ik vraag me af hoeveel informatie uit Washington een gemiddelde inwoner in Kansas bereikt? Ook ik zit in een nieuwsbubble en kan me niet losrukken uit de hoeveelheid breaking news items. Je wil tenslotte niets missen, nietwaar? Maar behalve de massale protesten in de progressievere steden en Staten gaat het leven gewoon door.
En al deze breaking news items, worden mensen daar ook niet een beetje murv van? De vraag is waar het je brengt een maand nadat Obama het Witte Huis heeft verlaten. Ja, er is veel chaos en onrust, er worden vreemde dingen gezegd door nog vreemdere mensen die niets in het Witte Huis te zoeken zouden moeten hebben. (Aka de enge Stephen Miller). Dat Trump ten onder lijkt te gaan aan zijn eigen Twitter tirades geloof ik al niet meer. Het gehele circus wordt een soort van ‘ been there done that’ verhaal.
Kortom, het is ontzettend moeilijk om alle nieuwsitems te duiden, in een context te plaatsen of er een groter geheel van te maken. We hebben zoiets nog nooit gezien, weten niet waar dit naar toe kan leiden en hopen dan maar met z’n alle dat de Amerikaanse rechtsstaat in staat blijkt te zijn om een passend antwoord op de Trump Administration te vinden.
American Storytelling 